انفاق باید برای دهنده و گیرنده ، رشد و حرکت بیاورد ، چون غرض از انفاق سیرکردن شکم گیرنده نیست. خدا خود بهتر میتوانست شکم ها را سیر کند و فقر ها را از اول مرتفع نماید...
پیشوایان هنگامی که به فقیری انفاق می کردند و بدهکار نشان می دادند تا اینکه فقیر ذلیل نشود و دست خدا را ببیند و مال او را نبیند
.